දොර පඩිය..

ශ් ශෂ් ශ් ... !

අඩි ශබ්දයක් ඇහෙනවා පඩිය මත
ඇස් දෙක තද කරගන වහං හිටියම 
මට දැනෙනවා කවුරුන් හෝ සිටින බව.. 

වචන පට්ට සුකුමාලයි ,
එක වසරේ ගණන් අච්චු පොත වගේ..
දුහුල් සළු, වලාකුලක් හා සමයි 

අනේ මට ඈ වෙතට යන්න හැකිනම් 
මහා සෙනගක් මට එපා අප්පිරියයි 
අප්‍රසන්නයි මූණු උන්ගේ.. 

හිනා වෙති , උඩ පනිති , 
කෑ ගසයි විකාරෙන්, 
එ හැමට මැදි වී , මා සිටිමි සිරවී ..

මේ සියල්ල මැද සිටි මුත් 
මා දනිමි යම් දෙයක් 
පඩිය මත නිශ්චලව 
ඉන්නවා යම් කෙනක් 
ඈ මට අඩ ගසයි 
සෙමින් මගේ නම කියයි..

---------------------------------------

මරණය ගුප්තයි , එ නමුත් සුන්දරයි 
නිතර ඈ මෙවැනි දේ , 
පඩිය උඩ මග බලං 
මට කියයි, මට ඇසෙයි..

අන්න , 

එවිට මා පිය නගමි 
සීරුවෙන් දොර හරිමි 
සැලෙන හදකින් යුතුව 

බලන බලන හැම විටම 
පඩිය මත බිම ඇඳෙන් 
සදේ එ රේකාව පමනි 
මා දකින්නේ..